پاسخ: کلاً میگوید که غبار از اعتقادات گرفته بشود و اسلامی که در نهجالبلاغه مولا علی میفرماید که: «بهزودی اسلام مثل یک ظرف وارونه میشود»؛ یعنی هر چه داخلش است بر زمین میریزد و دیگر الآن محتوی ندارد و همهاش ریخته است زمین و یا در نهجالبلاغه میگوید که: «بهزودی اسلام مثل پوستین وارونه میشود که در تن مردم است که حقیقتش فروریخته است». به خاطر اینکه از حقایقی مصونیت پیدا کنیم و آماده شویم برای «یَأْتِ بِدینٍ جَدید»، مجبور هستیم که الفبای توحیدمان را ملاحظه کنیم به این صورت که ثبت را با سند مقایسه کنید.
ثبت این است که از زبان خدا آمده در قرآن، حدیث، دعا و سند آن است که الآن خدا متجلی میشود یعنی سیطره دارد بر ما در تُوليت الهی. ببینیم خدایی که رسیده، کاراییاش چهقدر بوده و مائی که عادت کردیم [صوت نامفهوم است دقیقه ۱:۱۸] که خدا نشان میدهد در هر زمینهای که این آیه نمیخورد به اصل عدالت و ظلمستیزی و اینهایی که در کارنامهی معرفتی خدا بوده ولی الآن در اجرائیات جایش خالی است.
محاجه برای همین است که انسان با خودش و با نَفْسش و با اعتقاداتش روی تکتک آنچه به او رسیده مباحثه، منازعه و مقابله میکند تا آنچه خوبتر است پیدا کند. مانند گندمی که زیر سنگ آسیاب میرود تا آن پوستههایش جدا و مغزش هویدا شود، به خاطر همین ما آنچه درآوردیم از آیات و ادعیه، الآن هم دارم روی نهجالبلاغه کار میکنم، آن موارد کلیدی که سؤالبرانگیز است و نَفْس ما به دوراهی و بنبست رسیده، آنها را درآوردم و آنها را میخوانیم و مطالعه میکنیم و روی کلیدهایش در خلوت فکر میکنیم و مبهمات را درمیآوریم[1] و استعانت از خدا میجوییم و بینالاثنین هم با دیگران مباحثه میکنیم.
[1] به دو روش دستیابی به بینش یعنی تفکر در خلوت و مباحثهی جمعی در فایلهای متعددی اشاره شده است؛ مانند صوت شماره 61 (در ادامهی همین فایل گفته شده که در خلوت ذهن باز میشود)، صوت شماره 186، صوت شماره 56، صوت شماره 30، صوت شماره 48، صوت شماره 54. در صوت شماره 22 به تفکر درونی در خلوت و سکوت بیشتر اشاره شده است. در صوت شماره 5 هم به برتری تفکر نسبت به عبادت پرداخته شده است. در مورد تفکر در خلوت و سکوت و خاموشی در فایلهای متعدد گفته شده است مانند صوت شماره 5، صوت شماره 23، صوت شماره 30.