پرسش: [در صوت نیامده است]
پاسخ: ببین اگر این‌طور باشد که این توجیهی است از طرف معمولاً آن‌هایی که دکان باز کرده‌اند به نام دین و نمی‌خواهند که هیچ‌چیزی به هم بخورد و آن سفره سر جایش باشد، توجیه می‌کنند که مثلاً حاجتت را نمی‌گیری، مصلحتت نیست؛ استخاره عوضی جواب آمده، جای استخاره نبوده.
این‌طور نیست! اگر برگردد یک سرش به خلق، باید روزی که قانون را وضع کرد خداوند، مثلاً فرض کن گفت: «به سمت من بیایی به سمت تو می‌آیم»، باید یک پرانتز می‌زد و می‌گفت که «در این صورت به سمت من بیا» یا گفت: «به من تکیه کن»، باید یک پرانتز می‌زد ولی این‌طور شفاف و واضح و روشن راه را باز کرد و بعد مردم گرفتار شدند! گوش دادی؟ این‌طور نیست که به کار خلق مربوط باشد! چرا، در قرآن می‌گوید: «إِنَّ اللهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ»[1] تا خودت را عوض نکنی خداوند عوضت نمی‌کند؛ تازه در همین هم ایراد است! مگر انسان استقلال دارد یا استغناء دارد که خودش را عوض کند؟ مگر خدا در قرآن در آیات زیادی نمی‌گوید که این ما هستیم که شما هستید؟ شما چه‌کاره‌اید؟ «یَهْدی وَ یُظِل»، «قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ»[2]! گوش دادی؟ انسان محلی از اِعراب نیست؛ یعنی جایگاهی به‌عنوان استقلال ندارد!
[1] سوره رعد، آیه 11
[2] سوره آل‌عمران، آیه 26