(این متن مربوط به «صوت شماره ۱۰۷: صفحه ۴۵ تا ۴۶» است و اصلاح الفبای توحید، صفحه 46 در آرشیوهای قدیمی با نام‌های «صوت شماره 228: صفحه 43 تا 46»، «صوت شماره 420: صفحه 45 و 46» و «صوت شماره 498: صفحه 45 و 46» نیز ذخیره شده است که گردآورنده به «صوت شماره ۴۹۸» دسترسی نداشت).
166- شأن نزول آیه 48 سوره مدثر:
دوره‌ی کتاب معجم احادیث امام مهدی، جلد 7، صفحه 632، از امام صادق. در شأن نزول آیه 48 سوره مدثر: «یَوْمِ الدِّین» در این سوره آمده و «یَوْمِ الدِّین» هم چند جا تکرار شده. یکی هم توی حمد است «مَالِکِ یَوْمِ الدِّین» و در این سوره هم آمده «یَوْمِ الدِّین». بعد امام صادق می‌گوید: «یَوْمِ الدِّین» روز ظهور است! «فَذَلِکَ یَوْمِ القَائِم»، «فَذَالِکَ» یعنی «یَوْمِ الدِّین» «یَوْمِ القَائِم وَ هُوَ یَوْمِ الدِین». این «یَوْمِ الدِّین» آن‌قدر مهم است که می‌گویند قیامت است! برای همین می‌گویند که رستاخیز اصغر. رستاخیز اکبر قیامت است، رستاخیز اصغر ظهور است. یا قیامت کبری و قیامت صغری؛ قیامت کبری آخرت، معاد، روزگار بعد است و قیامتِ صغری ظهور است. برای همین خیلی تشابه دارند، خیلی چیزهایشان مثل همدیگر است. اینجا فرمود که بدانید «یَوْمِ الدِّین» روز قائم است؛ یعنی استفاده می‌شود كه چون «یَوْمِ الدِّین» ظهور است، پس در کلِ غیبت اصلاً دین نیست! دین نبوده! دینی که به‌واقع باشد، دینی که مرضی خدا باشد، دینی که توی غدیر شاقولش[1] آمد و تخطئه شد و درش هم بتن‌آرمه کردند، دیوار کشیدند و مردم را هم محروم کردند. در آن شاقول می‌گوید: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ» اکمال دین اگر اکمال دین نیست پس چیست؟ پس ضعف دین است، پس نقص دین است، پس دین دست پا بسته تقیه‌ای است!
167- در تفسیر سوره بینه:
دوره‌ی کتاب معجم احادیث امام مهدی، جلد 7، صفحه 669، از امام صادق. «ذلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ»[2] این توی یک آیه‌ای است از آیات سوره بینه. بعد «ذلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ» را معنا می‌کند، «دِينُ الْقَيِّمَةِ» یعنی دین با قیمت. یک‌جای دیگر در قرآن است: «فیها کُتُبُ قَیِّمَة» می‌گوید کتاب‌های پر قیمت، کتاب‌های ارزشمند که منظور کتاب‌های آسمانی است. اینجا می‌گوید «دِينُ الْقَيِّمَةِ». دینی كه قیمت دارد، دینی که یکی از معاني قیّم «قَیِّمَه» است یعنی دین سرپرست و دین مأخذ، دین مادر، دین اصلی، دینی که قیوميت دارد بر بشر؛ یعنی تکیه‌گاه انسان است. حالا این دین چه موقع است؟ «ذَلِکَ دِینُ الْقَيِّمَةِ» می‌گوید: «إِنَّمَا هُوَ وَ ذَلِکَ دِینُ الْقَائِم» این دین قیّمه دین قائم است. ببین باز اشاره نمی‌کند اسلام‌ها! این‌که «یَأْتِ بِدینٍ جَدید» می‌گوید، خیلی‌ها می‌آیند می‌گویند اين همان اسلام است. نه! باز اینجا تکرار و تأکید می‌کند امام صادق: «إِنَّمَا هُوَ وَ ذَلِکَ دِینُ الْقَائِم» یعنی «دِينُ الْقَيِّمَةِ»، دین قائم است؛ یعنی آن دینی که سرفراز است و پاسخ به همه‌ی سؤالات درونی بشر دارد و تمام چون‌وچراها را به احسن وجه جواب می‌دهد.
ان‌شاءالله بقيه‌اش را بعداً برایت می‌خوانم! خدا نگه‌دار!
[1] شاغول یا شاقول یا شاهول جسم یا گلوله‌ای سنگی یا فلزی است که آن را به ریسمانی سبک می‌آویزند و بنّایان از فراز دیواری که در کار بنا کرده‌اند فروگذارند تا به راستای آن ریسمان، کجی و برآمدگی دوش دیوار را دریابند. شاغول وسیله‌ای است که طنابش عمود بر زمین است (لغت‌نامه دهخدا). شاغول واژه‌ای فارسی است که به عربی نیز راه‌یافته است. شاغول توسط ابوریحان بیرونی ساخته شده (فرهنگ پارسی پارسیمان).
[2] سوره بینه، آیه 5