(این صوت در آرشیوهای قدیمی با نام «صوت شماره 2: شهادت خانم زهرا» نیز ذخیره شده است و محتوای هر دو صوت یکسان است.)
هر نَفَسی که در این شب جمعه بالا برود، ان‌شاءالله هماهنگ می‌شود با نَفَس‌های خونین حضرت فاطمه‌ی زهرا (که پس‌فرداشب، شب شهادتش است و در قول دومش[1] هستیم؛ بین قول اول و دوم) چون حضرت زهرا شفیعه‌ای است که فرزندانش (و ائمه‌ی معصومین) به او افتخار می‌کردند و در فشارها و مشکلات و گرفتاری‌ها به ایشان توسل می‌کردند و ما هم این چند روز، مهمانِ این مادرِ پهلو شکسته هستیم که به خاطر خدا، به خاطر دفاع از آرمان ولایتِ غدیر، بین درودیوار به آتش کشیده شد و فرزندش سقط شد! از خدا می‌خواهم در این شب عزیز که در آستانه‌ی شهادت مادر هستیم، (شب جمعه، شب بزرگ، شب آمرزش و غفران که اموات از اسارت قبور امشب خارج می‌شوند و تا فردا شب آزاد هستند.) خدایا، به همه‌ی این‌ها آنچه را که می‌خواهند عطا کن و در ضمن، مشکلات و بلاهایی که ذهنشان را مشغول کرده است و نسبت به وعده‌های تو شک کرده‌اند، نسبت به تحقق وعده‌هایت تعجیل کن و بسیار بگویید که: «بِوِلیِکَ الحُجَّة، عَجِّلِ لَنَا الْفَرَج» که فرج این مادر با فرج فرزندش، با فرج ما که شیعیانش هستیم، مُحبینش هستیم، پیروانش هستیم، بچه‌هایش هستیم همراه است! این مادرِ همه‌ی ما است؛ اُم‌ابیها است و ام‌المؤمنین است و ام‌الائمه است؛ از سه طریق مادر همه‌مان است. ان‌شاءالله که عنایت به همه‌تان بشود؛ خوش و خرم از این ماه جمادی‌الاول خارج بشویم و کم‌کم هم به استقبال «اَلعَجَبْ ثُمَّ اَلعَجَبْ» برویم که قاعدتاً العجبِ انسان، بسیار تعیین‌کننده و حساس است! ان‌شاءالله که موفق باشید! خدا همه‌تان را حفظ کند!
[1]– دهه‌ی دوم