*** این متن مربوط به «صوت شماره ۴۳۴: صفحه۱۰۱ تا ۱۰۲» است و اصلاح الفبای توحید، صفحه 102 در آرشیوهای قدیمی با نام‌های «صوت شماره 434: صفحه 99 تا 102» و «صوت شماره 294: صفحه 97 تا 116» نیز ذخیره شده است.
295- فرو بردن خشم
کتاب دوره میزان‌الحکمة، جلد 8، باب‌الغضب، صفحه 453؛ کتاب مِشکاة‌الانوار، صفحه 383، حدیث 1267، از امام رضا.
«قَالَ اَلْحَوَارِيُّونَ لِعِيسَى» به عیسی مسیح، شاگردانش گفتند که: «أَيُّ اَلْأَشْيَاءِ أَشَدُّ» چه‌چیزی خیلی بد است، خیلی ترسناک است، خیلی خراب است؟ «قَالَ أَشَدُّ اَلْأَشْيَاءِ غَضَبُ اَللَّهِ» عیسی مسیح پیامبر عزیز و بزرگوار به شاگردانش گفت: بدترین چیز خشم و غضب خدا است! همان‌که الآن اهل غیبت دامن‌گیرشان شده؛ یعنی برکت را خدا برده، رحمت را برده؛ به‌جایش عذابش را آورده، لعنش را آورده! «قَالُوا فیما يُتَّقَى غَضَبُ اَللَّهِ» خب چه‌کار کنیم؟ به عیسی گفتند ما چه‌کار کنیم؟ به کجا پناه ببریم که خدا به ما این خشمش را فرو ببرد و دور کند، ما را مصونیت بدهد؟ «قَالَ بِأَنْ لاَ تَغْضَبُوا» فرمود که شما عصبانی نشوید، شما بر اعصابتان مسلط باشید، شما اهل گذشت باشید؛ خداوند هم بر اساس «إرحَمْ تُرحَمْ»، عصبانیت و خشمش را از شما دور می‌کند!
296- ثروت‌های نیکو
کتاب دوره میزان‌الحکمة، جلد 8، باب‌الغنا، صفحه 518؛ کتاب فروع کافی، جلد 1، صفحه 72، حدیث 8، از امام صادق.
«نِعْمَ العَونُ الدُّنیا عَلی طَلَبِ الآخِرَةِ» امام صادق فرمود: چه خوب است دنیا كه یار آخرت باشد؛ یعنی این‌که انسان در دنیا امكانات داشته باشد، مال‌ومنال داشته باشد، آخرت را با آن بسازد!
297- دین آزادی و امنیت
کتاب دوره میزان‌الحکمة، جلد 8، باب‌الغیبه، صفحه 580؛ کتاب مستدرک‌الوسائل، جلد 12، صفحه 426، حدیث 14515، از پیامبر به امیرالمؤمنین.
«أَنَّه قال لَهُ النَّبِیُّ» پیغمبر به حضرت علی گفت که: «لو رَأيتَ رَجُلاً على فاحِشَةٍ» اگر علی تو از یک جایی رد شدی دیدی که یک نفر فحشا می‌کند، گناه خیلی بد، چه‌کار می‌کنی؟ یقه‌اش را می‌گیری، آبرویش را می‌بری، گزارش می‌دهی، پدرش را در می‌آوری؟ «قَالَ: أَسْتُرُهُ» حضرت علی گفت: نه! پنهان می‌کنم این کار را! «قَالَ: إِنْ رَأَیْتَهُ ثَانِیاً؟» اگر دوباره دیدی یک نفر مشغول است، کار بدِ بدِ بد می‌کند، تو چه‌کار می‌کنی؟ افشاگری می‌کنی، زندانی‌اش می‌کنی؟ «قَالَ: أَسْتُرُهُ بِإِزَارِی وَ رِدَائِی» گفت که عبایم را می‌اندازم رویش و قبایم را می‌اندازم، کیپش می‌کنم؛ هم مزاحم عشق‌وحالش نمی‌شوم، هم آبرویش نرود! چه دینی است! این دین کجا بوده؟ «إِلَى ثَلَاثِ مَرَّاتٍ» تا سه‌بار پیغمبر به علی گفت تو چه‌کار می‌کنی با کسی که دارد کار بد می‌کند؟ «فَقَالَ النَّبِیُّ» بعدش پیغمبر گفت: «لَا فَتَى إِلَّا عَلِیٌّ»؛ یعنی جوانمردی مثل علی پیدا نمی‌شود! یعنی در عینک پیغمبر، خدمت به کسی که گناه می‌کند جوانمردی و آزادمردی است! يعني پیغمبر ما می‌داند کسی که گناه می‌کند، مریض است! گناهکار را نمی‌زنند، داغونش نمی‌کنند! گناهکار بیمار است! طبابتش مي‌كنند، پرستاری‌اش می‌کنند! جای این نسخه‌ها خیلی خالی است.
صفحات بعدش را بعداً برایتان مي‌گویم! باي.