***این متن مربوط به «صوت شماره ۴۳۴: صفحه ۱۰۱ تا ۱۰۲» است و اصلاح الفبای توحید، صفحه 101 در آرشیوهای قدیمی با نام‌های «صوت شماره 434: صفحه 99 تا 102»، «صوت شماره 294: صفحه 97 تا 116» و «صوت شماره 532: صفحه 101» نیز ذخیره شده است که گردآورنده به «صوت شماره ۵۳۲» دسترسی نداشت.
291- آموزه‌ای در جامعه‌شناسی
کتاب دوره میزان‌الحکمة، جلد 8، باب‌العید، صفحه 321؛ کتاب غررالحکم، حدیث 8489، از امیرالمؤمنین.
«مَنْ بَحَثَ عَن عُیوبِ النّاسِ فَلْیَبدَأْ بِنَفسِهِ» هر کس که شروع می‌کند از مردم عیب‌گیری کردن، از این‌وآن عیب و اشکال و ایراد گرفتن، باید شروع کند به مسائل داخلی خودش و اول مسائل داخلی خودش را وارسی کند.
292- از دروس انسان‌شناسی
کتاب دوره میزان‌الحکمة، جلد 8، باب‌العید، صفحه 324؛ کتاب تحف‌العقول، صفحه 501، از عیسی مسیح.
«يا عَبيدَ السُّوءِ» حضرت عیسی مسیح پیامبر بزرگ مسیحیت فرمود که: ای آدم‌های بد، «تَلومونَ النّاسَ عَلَى الظَّنِّ و لا تَلومونَ أنفُسَكُم عَلَى اليَقينِ» بر اساس حدس و ظن و گمان و تخمین، عیب‌های مردم را بررسی می‌کنید، ایراد می‌گیرد از این‌وآن، ولی خودتان به چیزهایی که یقین دارید معایب خودتان است دقت نمی‌کنید! چون انسان خودش را بهتر از هر کسی می‌شناسد. در آن آیه هم می‌گوید: «بَلِ الْإِنْسانُ عَلى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ»[1] آدم خودش را بهتر می‌شناسد؛ «وَ لَوْ أَلْقى مَعاذِيرَهُ»[2] اگرچه بخواهد ماست‌مالی کند معایبش را، مشکلاتش را برای ديگران؛ ولی برای خودش كه نمی‌تواند ديگر! کلاه سر وجدان خودش نمي‌تواند بگذارد.
293- دستور به پرده‌پوشی
کتاب دوره میزان‌الحکمة، جلد 8، باب‌العید، صفحه 328؛ کتاب اصول کافی، جلد 2، صفحه 207، حدیث 8، از امام باقر.
«يَجِبُ لِلمُؤمِنِ عَلَى المُؤمِنِ أن يَستُرَ عَلَيهِ سَبعينَ كَبيرَةً» فرمود امام باقر که واجب است، یعنی دستور شرعی است که کسی که در این مسیر خداشناسی است بر افراد دیگری که آن‌ها هم همراهشان هستند در عبودیت و بندگی خدا، بپوشاند هفتاد گناه را! گناه کبیره مثل مشروب و مسائل جنسی و این‌ها؛ یعنی هفتادبار دیده را ندیده بگیرد!
294- دوری از خشم
کتاب دوره میزان‌الحکمة، جلد 8، باب‌الغضب، صفحه 445؛ کتاب غررالحکم، حدیث 2635، از امیرالمؤمنین.
«إِیَّاکَ وَ الْغَضَبَ» از عصبانیت بپرهیز! «فَاَوَّلُهُ جُنُونٌ» چون عصبانیت اولش دیوانگی است؛ آدم نمی‌فهمد چه‌کار می‌کند «وَ آخرُهُ نَدَمٌ» و پایان عصبانیت هم پشیمانی است.
[1]– سوره قیامت، آیه 14
[2]– سوره قیامت، آیه 15