***این متن مربوط به «صوت شماره ۴۳۲: صفحه ۹۱ تا ۹۲» است و اصلاح الفباي توحيد، صفحه 91 در آرشیوهای قدیمی با نام‌های «صوت شماره 432: صفحه 91 تا 94»، «صوت شماره 293: صفحه 85 تا 96» و «صوت شماره 529: صفحه 91» نیز ذخیره شده است که گردآورنده به «صوت شماره ۵۲۹» دسترسی نداشت.
265- سلطان از ماده شیطان
کتاب دوره میزان‌الحکمة، جلد 5، باب‌السلطان، صفحه 353؛ کتاب بحارالانوار، جلد 77، صفحه 215، حدیث ۱، از امیرالمؤمنین.
«باعِدِ السُلطانَ لِتَامَنَ خُدَعَ الشَیطان». فرمود که مراقب باش که سلطان و حاکم و شاه تو را اذیت نکند! به او نزدیک نشوي، احتیاط کن زیرا که سلطان و قدرتمند محل تابش خدعه‌ها و نیرنگ‌های شیطان است!
266- تعریف حقیقی و حقوقی مسلمان
کتاب دوره میزان‌الحکمة، جلد 5، باب‌السلام، صفحه 366؛ کتاب معانی‌الاخبار، صفحه 239، حدیث 1، از امام صادق.
«اَلْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ اَلْمُسْلِمُونَ مِنْ يَدِهِ وَلِسَانِهِ» مسلمان کسی است که مردم (نه‌تنها مسلمان‌ها، بلکه عامه‌ی مردم، بنی‌البشر) از دست زبان و دستش در امان باشند. یعنی مسلمان نمی‌تواند درنده باشد، جانور باشد، با زبانش بگزد، دل بشکند و با دستش توطئه کند و آزار و اذیت کند! یک چنین شخصی مسلمان نیست!
267- یکی دیگر از اسامی خدا
کتاب دوره میزان‌الحکمة، جلد 5، باب‌السلام، صفحه 382؛ کتاب کنزالعمال، حدیث 25237، از پیامبر.
«اِنَّ اَلسَّلامَ اِسمٌ مِنْ أَسْماءِ اللَّه» یکی از اسامی هزارگانه‌ی خدا سلام است. می‌گوید كه وقتی‌که سلام می‌کنی به کسی، يعني به خدا احترام می‌کنید، با خدا بیعت می‌کني و از آن ناحیه‌ی اسم و صفت سلامت بخش ربوبی، به مخاطبت، به طرفت هدیه می‌دهی! برای همین تأکید به سلام شده که به هر کس می‌رسی سلام کنید!
268- گناهان بزرگ مورد شفاعت است
کتاب دوره میزان‌الحکمة، جلد 5، باب‌الشفاعة فی‌الآخرة، صفحه 590؛ کتاب کنزالعمال، حدیث 39055، از پیامبر.
«شَفَاعَتِي لِأَهْلِ اَلْكَبَائِرِ مِنْ أُمَّتِي» فرمود که: من پیروانم را شفاعت می‌کنم در گناهان بزرگ. گناهان کوچک که با همان استغفار می‌رود. در گناهان بزرگ! یعنی می‌خواهد بگوید كه گناهان بزرگ که می‌کنی، ناامید نشو! پدر تو (پیامبر) عهده‌دار تمیز کردن و پاک کردن و بخشش تو است.