***این متن مربوط به «صوت شماره ۴۲۷: صفحه ۷۵ تا ۷۶» است و اصلاح الفبای توحید، صفحه 7۶ در آرشیوهای قدیمی با نام «صوت شماره 292: صفحه 76 تا 84» نیز ذخیره شده است. 

225- تعریفی از اضطرار

کتاب اصول کافی، جلد 3، صفحه‌ 413، حدیث 7، از امام صادق.

به حدی زیبا امام صادق این مسئله را مطرح می‌کند که رحمانیت خدا را به عینیت برساند! می‌گوید: «مَا غَلَبَ اَللَّهُ عَلَيْهِ، فَاللَّهُ أَوْلَى بِالْعُذْرِ». یعنی این‌که اگر در یک مسئله‌ای شما مضطر شدید، دست‌وبالتان بسته شد، اگر خلافی کردید، نه‌تنها نیازی به عذر ندارد بلکه خدا اولویت دارد به عذرخواهی! یعنی این نشان می‌دهد که تمام مصادر اسلام حقیقی در باب آسان گرفتن بر رعیت و سهل گرفتن در وضع قوانین شرعی است! یعنی الآن مثلاً شما فقیر هستید، در فقرت به خدا اعتراض می‌کنی و حتی کفر می‌گویی، حتی به خدا ناسزا می‌گویی، اینجا امام صادق می‌گوید نه‌تنها خدا از تو ناراحت نمی‌شود چون تو در اضطراب هستی، در اضطرار هستی؛ بلکه این خدا است که باید از تو عذرخواهی کند و این نشان می‌دهد که خدای ما چه‌قدر بخشنده است! چه‌قدر زیبا است! چه‌قدر مهربان است! و این اسلامی که این‌ها را عرضه می‌کند در غدیر، چه‌جوری بایکوت شد که الآن ما دستمان تهی شود از اسلامی که واقعیت دارد و ما را به خدا می‌رساند!

226- نابودی دین در اشاعه‌ی سوءظن است.

کتاب غررالحکم، حدیث 3924، از امیرالمؤمنین.

حضرت می‌گوید كه یک بیماری روحی و جسمی و نفسانی است به نام سوءظن. می‌گوید وقتی‌که سوءظن پیدا کنی، کم‌کم دینت را از دست می‌دهی. یعنی سوءظن باعث می‌شود که اول به خودت تحت عنوان وسواس نگاه می‌کنی بعد به خانواده بعد به فامیل بعد به همسایه بعد به نزدیکان و نهایت هم سوءظن می‌رود به سمت خدا كه خدا را ما زیر سؤال می‌بریم و دینمان را از دست می‌دهیم.

227- انهدام حکام در رعیت آزاری است.

کتاب غررالحکم، حدیث 3928، از مولا امیرالمؤمنین.

امیرالمؤمنین می‌گوید که: «آفَةُ المُلوكِ سُوءُ السِّيرَةِ». آنچه ستون کاخ‌ها را فرو می‌ریزد، بد عمل کردن و خودکامگی است که در بلندمدت موریانه‌ی ظلم اساس تشکیلات ظالم را بر هم می‌ریزد.

228- خرابی علما در زیاده‌خواهی‌ها است

کتاب غررالحکم، حدیث 3930، از امیرالمؤمنین.

«آفَةُ العُلَماءِ حُبُّ الرِّئاسةِ». فرمود که آنچه علما را بدنما می‌کند در جامعه، آنچه باعث گریز مردم از علما می‌شود، عشق میز و صندلی است و دوست داشتن دنیا و دنیاطلبی که نهایتاً وقتي علما که واسطه‌ی دین هستند از چشم جامعه بیفتند، نهایتاً اصل خداپرستی بایكوت می‌شود.

صفحه‌ی بعدش را بعداً برایت مي‌خوانم در پناه خدا باشي!