*** این متن مربوط به «صوت شماره ۴۲۶: صفحه ۷۳ تا ۷۴» است و اصلاح الفبای توحید، صفحه 7۴ در آرشیوهای قدیمی با نامهای «صوت شماره 426: صفحه 71 تا 74» و «صوت شماره 291: صفحه 69 تا 75» نیز ذخیره شده است.
219- علت سنگینی کارهای خیر.
کتاب اصول کافی، جلد 3، باب تعجیل فعلالخیر، حدیث 9، از امام باقر.
میگوید کار خیر میخواهی بکنی، برایت سنگین است؛ یعنی دغدغه آفرین است؛ یعنی اینکه همیشه مُردد میشوی که من این کار را انجام بدهم یا انجام ندهم؟ میگوید چرا اینجور میشود؟ میفرماید: «إنَّ اللَّه ثَقَّلَ الخَیرَ عَلی أهلِ الدُّنیا کَثِقْلِهِ في مَوازینِهِم یَومَ القیامة». کار دنیا را شیطان سنگین میکند به خاطر اینکه این کار مستقیماً میرود در حساب پروندهی قیامتت و در آنجا قرار است با این اعمال بهشت را به تو بدهند. بهشتی که قابلمقایسه با دنیا نیست! در دنیا میخواهی یک متر زمین بخری، چهقدر باید پول بدهی؟ آنجا یک متر زمین نیست؛ آنجا به تیراژ بالا، به متراژ بالا است؛ بعد زمین خالی نیست، تمام لذائذ در آن هست! بنابراین کار خیر اینجا سنگین است به خاطر سنگینی فروش بهشت در قیامت است.
220- مقام خدمتگزاری به خلق.
کتاب اصول کافی، جلد 3، باب ادخال سرور، حدیث 2، از امام باقر.
حالا توضیح میدهد، اصلاً کار خیر را سطحش را نشان میدهد؛ پلهی اولش را نشان میدهد که بدانیم کار خیر همچین مهم و سخت نیست؛ فقط کافی است که انسان حرکت داشته باشد. کار خیر را توضیح میدهد، بعضی از کارهای خیر را. میگوید: «تَبَسُّمُ اَلرَّجُلِ فِي وَجْهِ أَخِيهِ حَسَنَةٌ». لبخند تو بر قیافهی گرفتهی گرفتار حسنه است! به یک نفر میرسی دارد از شدت گرفتاری منفجر میشود و تو نوازشش میکنی، حرفی میزنی، بشارتی به او میدهی، دلداری میدهی، راهی را برایش مطرح میکنی، ارشادش میکنی، هدایتش میکنی، این میشود حسنه! «وَ صَرْفُ اَلْقَذَى عَنْهُ حَسَنَةٌ» یک تیغي را از پای کسی در میآوری، یک خاري را از چشمي ميكشی بیرون و نوازش میکنی گرفتار را، این میشود حسنه! «وَ مَا عُبِدَ اَللَّهُ بِشَيْءٍ أَحَبَّ إِلَى اَللَّهِ مِنْ إِدْخَالِ اَلسُّرُورِ عَلَى اَلْمُؤْمِنِ» میگوید که خدا را پرستش نکرد هیچ عبادتی مثل شاد کردن دل خلق و میگوید خدا اینقدر دوست دارد تو شاد میکنی خلقش را به هر صورتی که میتوانی! با کلامت، با حرکتت!
صفحه 75 ميماند برای بعد، انشاءالله برایت بگویم! در حفظ الهي باشي!