(این متن مربوط به «صوت شماره ۱۰۹: صفحه ۴۹ تا ۵۰» است و اصلاح الفبای توحید، صفحه 49 در آرشیوهای قدیمی با نام‌های «صوت شماره 234: صفحه 49 تا 54» و «صوت شماره 421: صفحه 47 تا 52» نیز ذخیره شده است).
170- معراج با علی
کتاب تاریخ دمشق، جلد 42، صفحه 450؛ کتاب مناقب خوارزمی، صفحه 105.
یکی از اسناد عظمت مولای ما است. پیغمبر فرمود «سَتَكُونُ مِن بَعْدي فِتْنَةٌ» به‌زودی بعد از من اسلام مورد فتنه و بازی قرار می‌گیرد. «فَاِذا كانَ ذلِكَ» به آن زمان رسیدید، «فَالْزَمُوا عَلِيَّ بْنَ اَبيطالِبٍ» بروید دنبال علی! «فَاِنَّه اَوَّلُ مَن یَرانی وَ اَوَّلُ مَن یُصافِحُنی یَومَ القِیامَه» این اولین کسی است که در بهشت من را بغل می‌کند و با من دست می‌دهد و مرا می‌بیند! «وَ هُوَ مَعِیَ فِی السَمَاءِ اَلاعلَی» او با من بوده در آسمان بالا (معراج)؛ یعنی موقعی که معراج رفته، علی را آن بالا دیده! این جالب است! «وَ هُوَ اَلْفَارُوقُ بَيْنَ اَلْحَقِّ وَ اَلْبَاطِلِ» او جداکننده‌ی بین حق و باطل است!
171- گرفتاری‌ها به خاطر دوری از علی
کتاب علل الشرایع، صفحه 175؛ کتاب معانی الاخبار، صفحه 352.
این هم در معرفت مولای ما است. پیغمبر فرمود: «یا أَیُّهَا النَّاسُ عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ» ای مردم مواظب خودتان باشید! «لا یَضُرُّکُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ وَ عَلِیٌّ نَفْسِی وَ أَخِی» می‌گوید وقتی هدایت شدی دیگر گمراه نمی‌شوید. با چه هدایت می‌شوی؟ با علی! علی کیست؟ علی نفْسِ من و برادر من است. «أَطِیعُوا عَلِیّاً» اطاعت او را بکنید. «فَإِنَّهُ مُطَهَّرٌ مَعْصُومٌ» او پاک است؛ بی‌گناه است. «لَا یَضِلُّ وَ لَا یَشْقَی» نه گمراه است و نه گمراه می‌کند و نه به مشقت می‌اندازد پیروانش را. (این نفْسِ پیغمبر) نوشته‌اند پیغمبر، علی را شخصاً بزرگ کرد. پیغمبر 30 سال از علی بزرگ‌تر بود. می‌گویند وقتی‌که فشار اقتصادی آمد بر جزیرةالعرب، پیغمبر رفت پیش پدر علی (ابوطالب) و گفت تو عیال‌وار هستی، نان‌خور زیاد داری؛ این بچه‌ها را تقسیم کن بین فامیل‌های پول‌دارتر؛ آن‌ها بزرگشان می‌کنند که بار از روی دوش تو برداشته بشود. علی را خودش برداشت و گفت این می‌شود بچه‌ی من. بعد نوشته‌اند علی را مثل بچه بزرگ کرد. او را حمام می‌کرد، در بغل خودش می‌خواباند، با او بازی می‌کرد و از آن مهم‌تر، غذا را در دهانش می‌جوید و به دهان علی می‌گذاشت؛ یعنی این‌قدر قرابت شدید و تماس نزدیک!