به یاد همه‌تان هستم ان‌شاءالله!
روز ولادت عمه‌جان زینب است و آغاز سال و ایام فاطمیه و ان‌شاءالله مادر عنایتی کند تا قبل از این‌که هفته‌ی دیگر بیاید و سال شهادتش، شفاعت کند. تحمل حال و روز غیبت دیگر ثانیه‌اش هم غیرممکن شده است به خاطر این‌که معایب و مضرات و مطاعنش[1] هر لحظه انسان را در همه‌ی ابعاد زندگی محصور می‌کند و مجبور می‌کند که یا جنگ اعصاب داشته باشد یا این‌که انتظارش را سست کند و یا این‌که نسبت به وعده‌های الهی بیمناک بشود.
ان‌شاءالله همان‌طوری که نام این عمه‌جان زینب است یعنی زینت پدر است (زین اب)، همان‌طور ماها و شما زینب باشیم، زینت پدرمان باشیم! پدر ما رسول‌الله است و امیرالمؤمنین است که فرمودند: «أَنَا وَ عَلِیٌّ أَبَوَا هَذِه الأُمَّة». امیدوارم که آنچه را که باعث زیبندگی ما است که فرمود: «کونُوا لَنا زَیْناً» امام صادق فرمود زینت ما باشید «وَ لا تَکونُوا عَلَیْنا شِیْناً» و باعث سرافکندگی ما نباشید، زینت اهل‌البیت به‌وسیله‌ی پیروانشان و فرزندان روحی و جسمی‌اش در حفظ تعهدات ولایی است و این‌که ما منتظر هستیم و بر سر این انتظار دنیای خود را معامله کردیم و عقایدمان را برایش جاری ساختیم و این انتظار است که زینت می‌دهد به زندگی ما! الآن زندگی یک منتظر پر است از امواج اضطرار و مضطر هم نمی‌تواند یک زندگی ایده‌آل و رضایت‌بخشی داشته باشد! زندگی اضطرارگونه یعنی داشتن هرج‌ومرج در همه‌ی ابعاد زندگی و این بسیار سنگین است و خدا است که باید همه‌ی ما را از این مشقات نجات بدهد. امیدوارم که این سال، سال تعویض عصر باشد و از غیبت نکبت‌بار خروج کنیم و به ظهور موعود برسیم که در آنجا همه‌ی دردهایمان علاج می‌شود، همه‌ی غم‌هایمان برطرف می‌شود، همه‌ی غصه‌هایمان ناپدید می‌شود و همه‌ی دلواپسی‌هایمان از ما فاصله می‌گیرد!
ان‌شاءالله که از این دعاهایی که در این توحید جدید به‌دست‌آمده استفاده کنید و همان‌طور که در [صوت نامفهوم است] «أَللّهُمَ زَیِّن حالی وَ مالی وَ قالی وَ أَحوالی» خداوند تزئین کند همه‌ی وجود ما را که خرابه‌ای شده‌ایم؛ یعنی این غیبت مجموعه‌ی خرابه است در برابر همه‌ی زیبایی‌هایی که بهار دارد. زیبایی‌های بهار لطفی به خرابه‌ها ندارد. ما خرابه‌های انتظار هستیم؛ ما مرده‌های زمین هستیم که فرمود: «یُحْي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها»[2] و از خدا بخواهیم که همان‌طوری که یک‌بار دیگر درخت‌ها را زنده کرد در آغاز سال و طبیعت بی‌جان را جان بخشید و طراوت به گل و گیاه و باغچه و باغ داد، همین‌طور همه‌ی ما هم که در اثر کثرت بداء فرسوده شدیم و در اثر شدت فشار از دوری اماممان فرتوت شدیم و به پیری زودرس رسیدیم و سلامت بدنمان را از کف دادیم، ان‌شاءالله ورق برگردد و ما بار دیگر جوان بشویم! همان‌طوری که در نسخه‌ها داشتیم امام صادق فرمود: در نوروز امید ظهور می‌رود[3]. خدایا، نوروز که گذشت و ظهور نشد؛ امروز هم که تولد عمه‌ی امام عصر است، ظهور نشد؛ امید داریم که تا قبل از شهادت مادر در قول دوم، هفته‌ی آینده، خداوند ورق را برگرداند!
[1]– مطاعن از ريشه‌ی طعن (ضربه زدن با نيزه) است و معناى آن بيان عيوب اشخاص است. آنچه مايه‌ی ننگ و عيب در زندگى و رفتار و سخنان كسى است، مطاعن ناميده مى‌شود.
[2]– سوره حدید، آیه 17
[3]– به جلد اول «اصلاح الفبای توحید، صفحه 39، نکته 1۴5» مراجعه شود.