بر اساس اینکه می‌گوید: «كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ»[1] هر روز برای انسان یک موقعیتی را ایجاب می‌کند، ممکن است انسان یک‌چیزی و نوشته‌ای را سال‌های قبل دیده و یک برداشت داشته و چون رو به تکامل است از نظر زمانی و درونی، بعداً که دوباره نظری کند شاید چیزهای بهتری عاید او شود. برای همین هم است که قرآن خیلی چیزهایش تکراری است که انسان با این تکرر در موقعیت‌های مختلف شاید ادراکش وسیع‌تر شود و مشاعرش و پذیرشش بالاتر برود. به‌هرحال انسان مشکلی ندارد که یک مروری داشته باشد به همه‌چیز؛ هم به حوادث و وقایع، هم به قصص قرآن و انبیاء و هم به یادگارهای گذشته.
[1] سوره الرحمن، آیه 29