(این متن مربوط به «صوت شماره ۱۰۷: صفحه ۳۹ تا ۴۰» است و اصلاح الفبای توحید، صفحه 40 در آرشیوهای قدیمی با نام‌های «صوت شماره 252: صفحه 37 تا 44»، «صوت شماره 418: صفحه 39 و 40» و «صوت شماره 495: صفحه 39 و 40» نیز ذخیره شده است که گرد آورنده به «صوت شماره ۴۹۵» دسترسی نداشت).
148- تعیین وقت ظهور:
از کتاب معجم احادیث امام مهدی، جلد 6، صفحه 306، از توقیعات مقدسه. امام عصر در زمان غیبت صغری به‌وسیله‌ی نواب اربعه نامه‌هایی می‌دادند، جواب نامه‌ها را می‌دادند. یک نوع ارتباط بود، یك نوع ظهور بود که مردم با واسطه به امامشان دسترسی داشتند. این نامه را حضرت در آن زمان نوشتند در تعیین وقت ظهور سؤال کردند که «یا سَیِّدی مَتی یَظْهَرُ اَمْرَکَ» ای آقا، کِی می‌خواهی بیایی؟ خسته شدیم تازه آن موقع مثلاً چیزی نگذشته بوده از غیبت. «قَالَ عَلَامَهُ ظُهُورِ أَمْرِی» فرمود که نشان ظهور امر من «کَثْرَهُ الْهَرْجِ وَ الْمَرْجِ وَ الْفِتَنِ» زیاد شدن هرج‌ومرج و فتنه است. هروقت زیاد شد بدانید که من پایم روی رکاب است و دارم می‌آیم. این هرج‌ومرج در لغت ضد فرج است. فرج یعنی گشایش و همه‌چیز در جای خود بودن و آرامش و ثبات و زیبایی و هرج‌ومرج همان‌طوری که در لسان[1] متعارف جامعه هم معروف است یعنی به هم ریختن، بی‌ثباتی، ناهنجاری، ناملایمت، ناراحتی و فتنه. فتنه هم یعنی به بازی گرفتن، دست انداختن منتظر، زیر پا قرار دادن مستضعف و نابود کردن کسی که از زر و زور و تزویر دستش تهی است.
149- در مورد تقیه:
از کتاب معجم احادیث امام مهدی، جلد 6، صفحه 352، از توقیعات ناحیه‌ی مقدسه خطاب به شیخ مفید. باز هم از نامه‌های امام عصر است خطاب به شیخ مفید. شیخ مفید از بزرگان علمای شیعه است که صاحب کتاب‌ها و تصانیف مهمی است که غالباً در حوزه‌ها تدریس می‌شود. حضرت در نامه‌اش نوشتند «أَيُّهَا الْوَلِيُّ الْمُخْلِصُ» این آقا آن‌قدر مهم است که امام عصر نوشته: ای دوست با اخلاص من! یعنی این‌جوری خطاب به او کرده است. بعد ادامه داده و یک مسئله‌ی خیلی مهمی را باز کرده و می‌گوید: «مَادامَ الدُّولَةُ الّدُنیا لِلفاسِقینَ اِعتَصِمُوا بِالتَّقیّه» تا وقتی‌که دولت دنیا در دست فاسقین و فاجرین است شما باید حتماً تقیه کنید! تقیه هم به معانی مختلف است؛ یکی‌اش دورو بودن است ولو این‌که بد است، منافق بودن است ولو این‌که بد است و صفت بدی است، حقیقت را پنهان کردن است، صورت ظاهر به‌صورت واقع نخوردن است. تقیه معانی‌اش این‌ها است ولی چون انسان مجبور است مماشات کند و روش و منشی داشته باشد بتواند تحمل کند کار و زندگی و داخل و بیرون و معیشت و مردم و همه را، باید تقیه کند!
صفحه 40 را خواندم. ان‌شاءالله بقیه‌اش براي بعد! درعین‌حال هیچ‌جای ناراحتی نیست چون همه‌چیز نشان می‌دهد که ان‌شاءالله ظهور خیلی نزدیک شده. ازجمله همین‌که این اسناد و مدارک اعتقادی و اعتباری به دست ما رسیده شاید زمینه است که 313 نفر جمع بشوند. چون روایت داریم وقتی این تعداد باشند حتماً ظهور انجام می‌شود! در کل این هفت، هشت میلیارد انسان 313 نفر آماده باشند واقعاً، خداوند اراده می‌کند و زنگ ظهور را می‌زند!
[1] زبان