(این متن مربوط به «صوت شماره ۱۰۷: صفحه ۳۱ تا ۳۲» است و اصلاح الفبای توحید، صفحه 32 در آرشیوهای قدیمی با نام‌های «صوت شماره 107: صفحه 27 تا 36»، «صوت شماره 415: صفحه 31 تا 34» و «صوت شماره 494: صفحه 31 تا 38» نیز ذخیره شده است که گردآورنده به «صوت شماره ۴۹۴» دسترسی نداشت).
124- همه‌چیز نو و تازه است:
از کتاب معجم احادیث امام مهدی، جلد 4، صفحه 317. «یُبَایِعُ النَّاسَ بِأَمْرٍ جَدِیدٍ وَ کِتَابٍ جَدِیدٍ وَ سُلْطَانٍ جَدِیدٍ مِنَ السَّمَاءِ» امام باقر فرمود: مردم بیعت می‌کنند در وقت ظهور با امام عصر «بِأَمْرٍ جَدِیدٍ»؛ یعنی تقدیرات نو، تقدیراتی که هیچ‌وقت در غیبت‌های چند هزار ساله نبوده و «کِتَابٍ جَدِیدٍ» کتابی غیر از قرآن و صحف و تورات و انجیل و زبور و اوستا؛ و «سُلْطَانٍ جَدِیدٍ» و یک قدرت نو که مشابهش نبوده «مِنَ السَّمَاءِ» که از آسمان می‌آید و مرتباً اشباع می‌شود!
125- نوید به ظهور:
از کتاب معجم احادیث امام مهدی، جلد 4، صفحه 330، از امام باقر. «إِنَّ بَعْدَ اَلْغَمِّ فَتْحاً عَجِيباً». بعد از غم، فتح عجیب است. غم برمی‌گردد به همان دعایی که منتسب به امام هست، منسوب به حضرت است: «اللَّهُمَّ اكْشِفْ هَذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ وَ عَجِّلْ لَنَا ظُهُورَهُ». می‌گوید که وقتی غم بزرگ به دل‌ها رسید منتظر باشید، فتح عجیبی می‌آید! فتح هم اینجا که عجیب می‌گوید، یعنی خود ظهور عجیب است؛ یعنی این‌که بخواهد خدا بهشتی را در دنیا خلق کند (در عمق جهنم دنیا) عجیب است!
126- معنای مهدی:
از کتاب معجم احادیث امام مهدی، جلد 4، صفحه 335، از امام باقر. «فَإِنَّمَا سُمِّيَ اَلْمَهْدِيَّ لِأَنَّهُ يَهْدِي لِأَمْرٍ خَفِيٍّ». امام باقر فرمود: اسم مهدی برای این مهدی شده است که او هدایت شده برای یک تقدیر و سرنوشت پنهان که هیچ‌کس نمی‌داند! شاید فردا باشد، هیچ‌کس خبر ندارد، قابل پیش‌بینی نیست! «یَهْدِي مَا فِي الصُّدُورِ الناس». خب این ظهور چیست؟ هدایت چیست؟ می‌گوید می‌خواهد مردم را به آنچه در سینه‌هایشان هست برساند. توی سینه‌ی مردم، توی دل مردم چیست؟ آرزوهای خاک گرفته، آمال بربادرفته، عشق‌های سوخته و علایق دست نیافته!
ان‌شاءالله كه سالم باشيد! صفحه‌ی بعدش را بعداً برایتان مي‌خوانم. خدا نگه‌دارت! در حفظ الهي باشيد!