(این متن مربوط به «صوت شماره ۱۰۷: صفحه ۲۹ تا ۳۰» است و اصلاح الفبای توحید، صفحه 30 در آرشیوهای قدیمی با نام‌های «صوت شماره 107: صفحه 27 تا 36»، «صوت شماره 414: صفحه 25 تا 30» و «صوت شماره 501: بخشی از صفحه 27 و 30» نیز نام‌گذاری شده است که گردآورنده به «صوت شماره ۵۰۱» دسترسی نداشت).
118- همه‌ی اسرار به دست مهدی باز می‌شود:
کتاب معجم احادیث امام مهدی، جلد 4، صفحه 70، از امیرالمؤمنین. همه‌ی اسرار به دست مهدی باز می‌شود. «يَا كُمَيْلُ مَا مِنْ سِرٍّ إِلاَّ وَ اَلْقَائِم يَخْتِمُهُ» به کمیل (که دعای کمیل مربوط به او است، كميل ابن زياد) فرمود که تمام اسرار هستی، همه‌ی چون‌وچراها، همه‌ی حکمت‌ها، همه‌ی معماها در حکومت مهدی به دست ایشان به پایان می‌رسد؛ یعنی در حکومت امام عصر دیگر هیچ ابهامی باقی نمی‌ماند که یک‌چیزی برایمان ابهام باشد، مشکوک باشد. اين چرا این‌جوری است؟ شب چرا شب است؟ روز چرا روز است؟ شیرینی چرا شیرین است؟ ترشی چرا ترش است؟ این‌جوری چرا باید زندگی کرد؟ آن‌جوری چرا نباید؟ همه را انسان می‌فهمد.
119- معرفی مهدی:
کتاب معجم احادیث امام مهدی، جلد 4، صفحه 74، از امیرالمؤمنین. می‌گوید: «بِمَهدِیّنا غایَةُ النُّورِ وَ مَصْدَرُ الأُمُورِ» این تعریف‌ها را كه از فرج یا ظهور، يا امام زمان شده، اين‌ها را بايد دسته‌بندی کرد، جدا گذاشت، یک کتاب قشنگ می‌شود در معرفت امام! می‌گوید به مهدی ما، امیرالمؤمنین می‌گوید: به مهدی ما غایت نور است. غایت نور یعنی چه؟ ما یک مهتابی داریم دو متر را روشن می‌کند، یک نورافکن داریم دو کیلومتر را روشن می‌کند، یک ستاره داریم دو هزار کیلومتر را روشن می‌کند، یک ماه داریم یک میلیون کیلومتر را روشن می‌کند، یک خورشید داریم هزاران میلیارد کیلومتر را روشن می‌کند، نهایت این‌ها نور خدا است. «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ»[1] آن نوری که به همه‌ی این‌ها معنا و مفهوم نورانیت داده! حالا مولا علی می‌گوید که: به مهدی ما انتهای نور است! انتهای نور، خدا است! و این هم یکی از تعاريف خاص است! یعنی این‌قدر این تعاریف حساس است که ممکن است انسان بلغزد در این موقعیت که مهدی الله است، مثلاً مهدی شده خدا ولی این‌قدر این مهدی به خدا نزدیک است و خدا به او كه می‌گوید نهایت نور شناخته می‌شود، کشف می‌شود، رؤیت می‌شود! نهایت نور خدا است «وَ مَصْدَرُ الأُمُورِ» و پایان و آغاز همه‌ی کارها است، محل صدور تمام جزییات امور است!
120- در مقام فرج:
کتاب معجم احادیث امام مهدی، جلد 4، صفحه 74، از امیرالمؤمنین. در مقام فرج «انْتَظِرُوا الْفَرَجَ وَ لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ» منتظر بمانید و مأیوس نشوید از رحمت الهی. «إِنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ» بهترین عمل از نماز، روزه و از همه‌چیز مهم‌تر (کلی می‌گوید) انتظار فرج است!
[1] سوره نور، آیه 35