(این متن مربوط به «صوت شماره ۱۰۶: صفحه ۲۳ تا ۲۴» است و اصلاح الفبای توحید، صفحه‌ 24 در آرشیوهای قدیمی با نام‌های «صوت شماره 106: صفحه‌ 21 تا 26»، «صوت شماره 413: صفحه‌ 23 و 24» و «صوت شماره 493: صفحه‌ 23 و 24» نیز ذخیره شده است که گردآورنده به «صوت شماره ۴۹۳» دسترسی نداشت).

106- خطرات کثرت بداء:

از دعای معرفت در زمان غیبت: راوی یکی از نواب اربعه، مآخذ کتاب جَمالُ الأُسْبوع از سید ابن طاووس- «اَللَّهُمَّ وَ لا تَسْلُبْنا الْيَقينَ لِطُولِ الْاَمَدِ فيِ غَيْبَتِهِ» عرض می‌کنم خدایا، ما را از یقین دور نکن به خاطر طولانی شدن بداءها و امتداد غیبت! پس نشان‌دهنده‌ی این است که وقتی غیبت طول می‌کشد و بداءها زیاد می‌شود، یک‌چیز طبیعی است که یقین از بین می‌رود؛ یعنی وقتی‌که انسان می‌گوید این جمعه نشد، آن جمعه، صد تا جمعه، هزارتا نیامد، یقین از بین می‌رود! یقین هم به بیعت نقل می‌شود. «وَ انْقِطاعِ خَبَرِهِ عَنَّا» و خدایا، وقتی‌که زمان طولانی شد ما فراموش می‌کنیم او را و اخبار شما به ما نمی‌رسد؛ یعنی خاصیت فیزیکی غیبت این است که پرده‌ی ضخیمی بین امت و امام ایجاد می‌شود که مردم بی‌خبر می‌شوند از آقا. «وَ لاتُنْسِنا ذِکْرَهُ» فراموشی نده به ما که نامش را یادمان برود و انتظار را و این مصیبتی که انتظارمان کمرنگ شود را از ما دور کن! «وَ الْايمانَ بِهِ» ایمان به او خیلی مهم است که مؤمن باشیم به او که ناجی ما است؛ و این ایمان هم از مختصات ایشان است که ایمان مخصوص خدا است. ولی این آقا در آن «یَأْتِ بِدینٍ جَدید» اسلوب جدیدی را می‌آورد برای همگان که نتیجه‌اش این است که ما باید به او ایمان داشته باشیم همان‌طور که به خدا داریم! «وَ قُوَّةَ الْيَقينِ في ظُهُورِهِ» باز از خدا تقاضا می‌کند که خدایا، نیرو به ما بده تا یقینمان را به ظهور برسانیم یعنی تا وقتی‌که آقا را می‌بینیم، تا وقتی‌که این اصل پلید غیبت تمام می‌شود، ما همچنان ایمان بهش داشته باشیم و آرزویش را کنیم!

 

107- عدل هم در غیبت است:

دعای دیگر امروز: «للّٰهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ أَنْ تَأْذَنَ لِوَلِيِّكَ فِي إِظْهارِ عَدْلِكَ فِي عِبادِكَ» آن بحث که خیلی مطرح شده بود توی جبر و اختیار که پس تکلیف عدل چه می‌شود؟ خدا عادل نیست که هم شیطان را به ما مسلط کرده، هم ما را به جهنم می‌برد به خاطر اطاعت از آن شیطان؟ اين عدل را اینجا باز کرده حضرت. خود حضرت باز کرده به نایب خاص داده. فرموده است که از خدا بخواهید خدایا، ما از تو می‌خواهیم که اجازه بدهی ولی‌‌ات (امام عصر) ظهور کند تا عدل تو را به بندگانت انتقال دهد؛ يعني خدا عادل است و در عدل خدا شکی نیست اما این حجاب غیبت باعث شده که عدل خدا به ما نرسد آن‌طوری که رحمتش به ما نرسید، همان‌طور که کرمش به ما نرسید! پس این حجاب مانع شده که عدل به ما نرسد.