بسم الله الرحمن الرحیم.
«السَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أهلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ»
روز شهادت امام هشتم و روز اختتام صفر و روز پایان دو ماه عزاداری و توسل به خاندان اهل‌بیت است. امروز روز محاسبه‌ی اعمال است در زمینه‌ی آنچه را که گرفته‌ای در این دو ماه و آنچه را که باید می‌گرفتی و ندادند!
در سوره فاطر، آیه 34 می‌گوید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكُورٌ». می‌گوید حمد خدایی را بکنید که از دل‌های شما غم می‌برد! این آیه حجت است از شما به خدا و از خدا به شما! سپاس خدایی را کنید که دل‌ها را از غم و غصه و نگرانی و اندوه و آلام می‌زداید! بعد هم تعهد می‌دهد خدا به وظایف خودش، می‌گوید: «إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكُورٌ» خدای تو به‌یقین باگذشت است و شکر می‌کند. شکر چه‌چیز؟ این «شَكُورٌ» آخر آیه برمی‌گردد به «الْحَمْدُ» اول آیه. تو سپاس و ثنا و ستایش به خدا کردی، خدایت نیز از تو تشکر می‌کند. تشکر خدا از ما چیست؟ چگونه است؟ به این‌که به وظایف خدایی‌اش عمل کند که ترسیم ولائی خودش را در اسماء و صفاتش کرده است که یکی از این چک‌هایی که در فطرت من و شما کشیده همین است که خدا باید رفع غم و غصه کند! غفران تنها به گناه نیست بلکه غفران به زمان گناه هم هست؛ یعنی این‌زمانی که استطاعت گناه در ما ایجاد می‌کند که نامش غیبت است، خداوند این زمان را از بین ببرد و غفرانِ زمان شر کند!
آیه 53 سوره زمر می‌گوید: «قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ». این از آن چک‌هایی است که خدا کشیده، برات داده، سفته داده است.
امروز روز نجوا کردن با خدا است، روز سریع‌الرضا است. امام رضا بهانه است و اصلش رضای اصلی است که تو را خلق کرده است! امروز باید با او سخن بگویی! امروز به‌جای این‌که روضه‌ی علی‌ابن‌موسی‌الرضا را بخوانی، روضه‌ی خود را بخوان! غربت غیبت را و مظلومیت یک منتظر را! روضه‌ی امام رضا را که جبرائیل می‌خواند.
در این آیه می‌گوید ای کسانی که اسراف کردید بر نفوستان، خودتان را در معرض هلاکت قرار دادید و معاملاتتان را با خدا باطل کردید و تجارت با شیطان کردید، «لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ» ناامید نشوید از رحمت خدا! «إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا» خدا همه‌ی گناهانتان را می‌بخشد! امروز با خدایی روبرو شدید و محاسبه می‌کنید که این‌جوری گفته همه‌ی گناهانتان را بخشیده است. یک‌وقت نگویی این همه بلا سرم می‌آید به خاطر گناهانم است! گناه نکردی! همان لحظه‌ای که کردی، توابیت خدا و غفاریت خدا غلبه پیدا می‌کند بر معصیت تو و آن را می‌بخشد به نص این آیه: «إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» خدای تو غفرانش وسیع است و ترحم می‌کند!
آیه 31 سوره فصلت مربوط به امروز است: «نَحْنُ أَوْلِياؤُكُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ». امروز، روز بارش معرفت الهی است! اگر خدا را شناختی هرگز پشت در اجابت نمی‌ایستی! اگر خدا را به حقیقتِ حق درک کردی از شرالازمنه‌ی غیبت راحت می‌شوی و آقایت را می‌بینی! می‌گوید ما اولیاء شما هستیم. خدا می‌گوید هر کس یک صاحبی دارد، یک سرپرستی دارد، یک ولیِّ امری دارد. من ولیِّ امر شما هستم، من صاحب شما هستم، من آقای شما هستم در دنیا و آخرت. هم در دنیا دستمان به دامن عرش است هم در آخرت. «وَ لَكُمْ فِيها ما تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ» هر چه می‌خواهید از من بخواهید؛ آنچه را که می‌پذیرید و دوست دارید! اینجا خداوند میدان را باز کرده؛ یک‌وقت نگویید خدا این حاجتم را نمی‌دهد، مصلحتم نیست! مصلحت چیست؟ با شناخت اگر بخواهیم می‌دهد! خدا اینجا در این آیه می‌گوید هر چه می‌خواهی، نمی‌گوید هر چه مصلحتت هست! «وَ لَكُمْ فِيها ما تَدَّعُونَ» هر چه که دعا کنی من جواب می‌دهم!
ای خدا، این مردم یک عمری دعا کردند، سرافکنده شدند، دشمن‌شاد شدند، شیطانِ درونشان مسخره‌شان کرد، گفت چه‌قدر دعا می‌کنید؟ دیدید جواب نمی‌دهد! کم‌کم هم دارد اغوا می‌کند که دیدی خبری نیست؛ اصلاً اثری ندارد! خدایا، به حقیقت این امام رضا که مُهر اختتام این ماه را می‌خواهد بزند به‌وسیله‌ی مادرش فاطمه‌ی زهرا بر تمام جراید اعمال، این عزیزان را حاجت‌روا کن و با گرفتن حاجت، دل‌هایشان را نسبت به خودت محکم و مطمئن کن! حاجت مادی کوچک است ولی به قول ابراهیم خلیل‌الرحمن: «لِيَطْمَئِنَّ قَلْبي». حاجت وقتی می‌گیری مطمئن می‌شوی مخاطب قدسیِ تو خدا است، شنوا است، حاضر است، قادر است! ای خدایی که مخاطب ما هستی در دعا، جوابمان را بده؛ دیگر امروز ما را از شر غیبت راحت کن و آقایمان را به داد ما برسان!