( این صوت در آرشیوهای قدیمی با دو عنوان «صوت شماره 277: در آستانه‌ی محرم 90» و «صوت شماره 216: توصیه 90» نام‌گذاری شده است و هر دو صوت یکسان است.)
روزهای آخر سال قمری است و به محرم وارد می‌شویم. در ایام بین دو تا ماه حرام است؛ ذی‌الحجه الحرام و محرم‌الحرام. بهترین کاری که می‌شود کرد در این ایام این است که انسان حرمت‌ها را در نظر بگیرد؛ آنچه را که خدا حریم قرار داده و محترم شمرده از جمله خود انسان که در آیه‌ی: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ»[1]این «احسن»، کرامت را نشان می‌دهد، حریم را نشان می‌دهد!
باید به خدا عرضه بدارید که ماه حرام است و ما هم حرمت داده شده‌ایم به‌وسیله‌ی تو و تو هم که حریم ما هستی در نَفَس‌گاه‌های زندگی. این مثلث را یک‌‌جوری برایمان در این روزهای باقیمانده جمع‌وجور کن که بتوانیم استفاده‌ی بهینه کنیم از این وعده‌هایی که در غدیر دادی و 1400 سال است مورد بهره‌برداری قرار نگرفته، محقق نشده است که حل همه‌ی مشکلات در همین فرازهایی است که در آیات و دعاهای غدیر آمده است!
ان‌شاءالله که با دست پر این ایام را سپری کنید و شرایط بهتری را در عبودیت داشته باشید و معیشتتان این‌قدر درهایش باز باشد که مانع دیدتان نسبت به خدا نشود و سوءظنی را نسبت به تقدیرات ایجاد نکند!
خداحافظ!
[1]– سوره تین، آیه 4