سلامعلیکم
السلام علیکم یا اهلبیت النبوه.
یک جمعهی دیگری آمد و خبری از وعدهی الهی نشد! خدا میداند که سپری شدن جمعههای تقویم برای منتظرانِ دردمند و فلکزده چهقدر ثقیل و سنگین و پرهزینه است!
روز شهادت امام باقر است. پیامبر فرمود: «بَقَّرَهُ بَقْراً» میشکافد معضلاتِ دانستنیها را شکافتنی عظیم! امروز همهی ما دچار مشکلات و مبهمات و معضلات هستیم که به دست خودمان و همنوعانمان باز نشد این گرههای کور تاریخی و چشم به دروازهی تاریخ داریم که هر صبحگاه خدای باریتعالی بهوسیلهی سفارتش در نَفْس، ما را دعوت میکند که «وَ انْتَظِرُوا» و این انتظار گوشت و پوستواستخوان منتظر را فرسوده کرد و عمرش را فرتوت نمود! امروز این شهید عظیمالشأن را بابالله قرار بدهیم و از حضرت حق بخواهیم که این پردهی ضخیم غیبت را به لطف و کرمش یا به عدل و دادش بشکافد و نَفَسگاهی برای عاشقان و دلباختگان خودش باز کند!
پیشدرآمدِ عید قربان است. اگر روی گردش ایام دقت میشد که فایدهی تکرر قربان در طول عمر ما چیست، هرآینه متوجه میشویم که برای یکدست شدن انسان با خدای خویش است! وجهتسمیهی قربان، قربانگاه مکه است که معتکف دیر و حاجیِ بیت در اختتام اعمال، قربانی میکند؛ یعنی فدیه میدهد یک جانداری را برای خودش به نزد حق ولی مقصد و هدف شارعِ این قانون این نبود که حیوانی ذبح شود بلکه ارادهاش این بود که حیوانیتِ انسان در مسلخِ عشق به الله ذبح شود؛ آن حیوانیتی که مشترکات است بین انسان و چهارپایان و ما مکلف هستیم که از آمدن عید قربان با تمامیت وجودمان استقبال کنیم! بدانیم که چارهای نداریم جز آنکه به خدا نزدیک شویم! قربان، تقرب خلق است به خالق! ما منهای خدا هیچ هستیم! ما دور از مَراحم و مکارم و فضایل و الطاف الهی نابود هستیم! حتی عدل خدا اگر جاری و ساری شود و برای بشر عدالت بیاورد حیات است.
مشکل ما آن است که خدا را رها کردهایم و خود را چسبیدهایم؛ علایق خود، خصایص خود، مزایای خود، منافع خود، مواضع خود! در این روزِ باقرالعلوم، شعائر منتظران در امروز این است که «و هَذَا یَوْمُکَ الْمُتَوَقَّعُ فِیهِ ظُهُورُکَ»! امروز بوی مولایت میآید؛ آقایی که 1100 و خردهای سال است نگهداشته شده برای نجات موحدین، برای اصلاح امور خلایق! برای اینکه آنچه بشر از آن منع شد به آن متصل شود! انسان «خدایی» است و در این زندگی مادی و نشئهی خاکی از خدا دور شده است! «إِنَّا لِلَّٰهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ»[1] برایش کمرنگ شده! «ارْجِعِى إِلَى رَبِّکَ»[2] برایش کدر شده است! «إِنِّي مُهاجِرٌ إِلي رَبِّي»[3] از کار افتاده است!
چه کنیم؟ به چه کنم چه کنم مبتلا هستیم! دردهای خودمان لاعلاج شده است! کلید در دست خدا است! امروز همهی شما کولهباری از حاجات دارید. بر گُردهی شما فشار زندگی همچون کوهی سنگینی میکند. امروز باید دامن عدل خدا را بگیرید که اگر عدل باشد، انسان میتواند نَفَس راحتی بکشد! عدل یعنی «فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَ مَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ»[4]! عدل یعنی «لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ»[5]!
امروز غریبانه خدا را بخوانید؛ عارفانه، طالبانه خدا را بخوانید! بهغیراز خدا کسی را ندارید! خدایی که وعده داده: «مَن کانَ مَعَ اللهِ کانَ اللهُ مَعَهُ»! بگو خدایا، عمری درِ خانهی تو آمدهایم و بهغیراز تو کسی را نداشتیم و اِلا گرههایمان را باز میکرد! بهغیراز تو مرجعی نداشتیم وگرنه اینطور به اضطرار و اضطراب مبتلا نمیشدیم!
من آرزو دارم برای همهی شما که امروز از دست با کفایت صاحبالامر برات آزادی از مشکلات را بگیرید و با شفاعت امام پنجم (حضرت محمدباقر) دفع بلایا و ناراحتیها از وجود شما بشود و عید قربان را با بینش صحیح و درست و جدید دریابید که باید آماده شوید برای «یَأْتِ بِدینٍ جَدید»! باید آماده شوید برای «یَأْتِ بِکِتابٍ جَدید وَ سُلطانٍ جَدید» و این آمادگی در قربان بهتر ایجاد میشود، در روز جمعه بهتر مهیا میشود، در روز شهادت امام باقر راحتتر به دست میآید!
خدایا، به مظلومیت امام باقر که تحت حرکات ایذایی بنیامیه، غریبانه و مظلومانه و معصومانه امروز به شهادت رسید، قَسَمت میدهیم که ولیِّ ما را، صاحب ما را، طبیب ما را، انیس ما را، محرم ما را، ناجی ما را امروز به فریاد ما برسان و این عید قربان را برای ما بازگشت به اصل که «تو هستی» قرار بده که وقتی میگوییم خدا، بگویی «لَبَیْک»! چرا بعضی به مرحلهی عالی میرسند «عَبْدِي أَطِعْنِي حَتّى أَجْعَلْكَ مِثلي» که وقتی میگویند خدا این را میخواهیم، خدا به آنها میدهد و ما هر چه فریاد میزنیم، استغاثه میکنیم جواب نمیآید؟ آنهایی که الآن مجاور بیت هستند (بهظاهر مهمان هستند، دعوت شدند) صاحبخانه با آنها کاری ندارد! با آنها قهر است! اگر با آنها کار داشت، اگر با آنها آشتی بود دستشان را میگرفت! به یکی از این میلیونها زائر و حاجی که جواب بدهد، برای الباقی کافی است!
خدایا، این ایام را برای همهی منتظران ایام مسعود و مبارک قرار بده و از برکات و سجایای امام باقر همهی ما را برخوردار کن و حضرت صاحب را منجی و مبشر همهی ما قرار بده!
[1]– سوره بقره، آیه 156
[2]– سوره فجر، آیه 28
[3]– سوره عنکبوت، آیه 26
[4]– سوره زلزال، آیه 7 و 8
[5]– سوره نجم، آیه 39